Technologie UFO

"Twierdzenie, że Ziemia to jedyny zaludniony świat w nieskończonej przestrzeni jest równie absurdalne jak przekonanie, iż na całym polu prosa wyrośnie tylko jedno ziarnko." Metrodor Filozof Grecki z IV w.p.n.e. Roswell. Drugi lipca 1947 roku to z pewnością jedna z najważniejszych dat w kalendarzu każdego ufologa. Zdarzenie, które miało miejsce w Roswell, stan Nowy Meksyk, do dziś pozostaje sprawą niewyjaśnioną. Według wielu osób w miejscowości tej doszło do katastrofy niezidentyfikowanego obiektu latającego pozaziemskiego pochodzenia. Niektórzy także twierdzą, że armia Stanów Zjednoczonych weszła w posiadanie tajemniczego, rozbitego pojazdu, który póżniej posłużył jej jako matryca do odkrycia wielu nowych technologii. Sama katastrofa jest faktem niepodważalnym i na miejscu wypadku rzeczywiście aż roiło się od jednostek wojskowych. Lecz czy w Roswell na pewno rozbiło się UFO ? Według ostatnio opublikowanych informacji, tajemniczym, rozbitym obiektem mógł być balon szpiegowski używany przez USA do obserwacji prób atomowych w ZSRR. Jak wiemy póżne lata '40 i początek '50 to czas wielu badań nad bronią atomową, realizacja słynnego projektu Manhattan w USA i podobnych w ZSRR. Czy więc USA posiada UFO, czy nie ? Nie jesteśmy w stanie odpowiedzieć na to pytanie. Wiemy natomiast, że tuż po tajemniczej katastrofie w Roswell nastąpił nagły boom w amerykańskim lotnictwie. Wielu wydaje się, że w państwie tak demokratycznym jak Stany Zjednoczone niewiele jest tajemnic, które można by było ukryć przed opinią publiczną. Tym bardziej, kiedy chdzi o budowę i testy nowego samolotu, obiektu ze swej natury łatwego do zaobserwowania w czasie lotu. Mimo to historia USA ma wielu przykładów konstrukcji lotniczych, które nawet do dziś nie zostały w pełni ujawnione. Jedną z nich jest naddżwiękowy samolot rozpoznania strategicznego SR-71 Blackbird. Tajemnica, która odkryła ten samolot, wynikała przede wszystkim z jego zastosowania. Blackbird powstał na zlecenie C.I.A. w latach '50, jako samolot szpiegowski o dużym pułapie działania i prędkości lotu. SR-71, samolot konstrukcji firmy Lockheed i produkcji Skunk Works, podczas swoich testów nosił kryptonim A-12. Miał on osiągać prędkości do 4 Ma, tak więc konstruktorzy samolotu stanęli przed nie lada problemem. Wszystkie znane wówczas materiały lotnicze topiły się już przy 200 stopniach C, natomiast samolot o tak dużej prędkości jak Blackbird nagrzewałby się w czasie lotu do ponad 350 stopni. Tak więc SR-71 jest pierwszym pojazdem lotniczym, w którym do konstrukcji użyto nietradycyjnego aluminium, lecz spełniających surowe wymagania stopów tytanu. Ponadto do napędzania takiego pojazdu potrzebny był także silnik o ogromnym ciągu. Zadanie to zlecono firmie Pratt i Whitney, dla której (specjalnie do tego celu) wybudowano za 600 mln. Dolarów ośrodek badawczy na Florydzie. A-12 to także i przede wszystkim w świecie samolot budowany według technologii Stealth. Poza ogólnym układem aerodynamicznym, w skład technologii Stealth w Blackbird wchodziło specjalne pokrycie, zawierające kuliste cząstki ferrytu typu "iron ball" zawieszone w zywicy azbestowej, zdolne do absorbowania energii elektromagnetycznej, a więc i fal radarowych.Za pomocą technik komputerowych wyliczono dla SR-71 krzywizny kadłuba, skrzydeł i gondol silnikowych, tak by w jak najmniejszym stopniu odbijały fale elektromagnetyczne w kierunku wysyłającego je radaru. Poza tym w krawędziach kadłuba, które najintensywniej odbijają promienie radaru, zainstalowano tzw. Reflektory kątowe w postaci tytanowych wstawek będących efektownymi pułapkami energii. Jeszcze jedną nowością zastosowaną w Blackbird był system nawigacyjny. Specjalny układ optyczny umieszczony nagrzbiecie kadłuba samolotu pozwalał za pomocą komputera śledzić położenie gwiazd i w ten sposób umożliwiał zlokalizowanie samolotu w przestrzeni. Należy zwrócić uwagę, że ów system był ściśle związany z profilem lotu SR-71, odbywającego się prawie cały czas na bardzo dużej wysokości. Pierwsze próby lotów Blackbird odbywały się w znanej bazie lotniczej Groom Lake (okolica tzw. Area 51). Samolot został tam dostarczony 26 czerwca 1962 roku. W listopadzie 1963 osiągnął docelową prędkość Ma=3,2. SR-71 Blackbird był używany przez USA do wielu lotów rozpoznawczych i do dziś uważany jest za najszybszy samolot świata. W połowie lat '70, po dziesięciu latach tajnych badań, naukowcom amerykańskim udało się opracować materiał pochłaniający fale radarowe (RAM), lepszej jakości niż ten zastosowany w Blackbird. Osiągnięto także odpowiedni poziom w technice komputerowej i teorii działania radaru umożliwiający sterowanie wartością i przewidywanie RCS (Radarowy Przekrój Czynny). W wyniku tych badań rząd USA złożył w 1981 r. w firmie Lockheed zamówienie na" niewidzialny myśliwiec" F-117A Nighthawk. Pewne informacje na temat F-117A wkrótce przedostały się do opinii publicznej, ale wygląd samego samolotu był pilnie strzeżony aż do listopada 1988. Większość danych dotyczących tego myśliwca do tej pory objęta jest tajemnicą. Wiadomo jednak, że konmstrukcja Lockheed F-117A byla oparta na zasadzie określanej jako "faceting" (faseta - ścianka kamienia szlachetnego). Polega ona na stosowaniu płaskich powierzchni rozpraszających fale radiowe zamiast ich odbijania. Konstrukcja F-117A zostala wykonana na bazie tradycyjnych stopów aluminium pokrytych następnie z zewnątrz warstwą materiału RAM. Loty próbne myśliwca Nighthawk odbywały się w latach '80, tradycyjnie już w bazie lotniczej w Groom Lake w Newadzie. Drugiego pażdziernika 1987 roku okazało się, że USA potrzebuje nie tylko niewidzialnego myśliwca, ale także i niewidzialnego bombowca, którym miał być B-2 firmy Northrop. Podobnie jak SR-71 i F-117A, B-2 był programem ściśle tajnym, jednym z tych, które nie podlegały nadzorowi Kongresu. Prawdopodobnie pierwszym takim programem był projekt Manhattan, w ramach którego opracowano bombę atomową. Z tego też względu całe mnóstwo danych dotyczących bombowca B-2 pozostaje nadal objęte tajemnicą wojskową. Skuteczność B-2 uzależniona jest od radarowego przekroju czynnego (RCS) - Narthrop utrzymuje, że zastosowano w B-2 technologię Stealth czwartej operacji. W przeciwieństwie do F-117A, który posiada duży opór areodynamiczny, zmniejszony zasięg i stosunkowo mały ładunek użyteczny, w B-2 udało się połączyć technologię Stealth z wysokimi osiagami. Specjalna konstrukcja B-2 umożliwia zmniejszenie jego RCS. Linie konturowe samolotu widzianego z góry lub z dołu można narysować przy linijce natomiast w każdym innym rzucie B-2 tworzą płynne krzywe, rygorystycznie pilnowane przy produkcji, które zmniejszają RCS. Ponadto w B-2 nie ma stateczników pionowych, które w innych samolotach powodują odbijanie fal radarowych w kierunku radaru. Pierwszy swój lot B-2 odbył 17 lipca 1989 roku. Dla zaspokojenia ciekawości - koszt produkcji jednego B-2 to 277 mln.dolarów. Lata '90 to gwałtowna zmiana poglądów dotyczących wyglądu UFO. W tym czasie tradycyjny spodkowaty kształt UFO nie jest już rzeczą najczęściej zauważaną przez obserwatorów. Pojawia się nowy, trójkątny kształt. Czyżby nowe UFO ? W 1992 roku w Teksasie, pewnego pięknego dnia Steve Douglas siedział sobie w domu. Nagle jego domem wstrząsnęło olbrzymie uderzenie dżwiękowe. Steve wybiegł z domu i zobaczył jak nad jego głową przelatuje trójkątny obiekt z niezwykle dużą prędkością i wydający przedziwny pulsacyjny dżwięk. Tego samego roku 19 czerwca w czwartek i przez sześć kolejnych czwartków, w Kalifornii niedaleko Edwards Air Force Base, Jim Mori z US Geological Survey obserwował podobne odgłosy co Steve Douglas. W 1989 roku na Morzu Północnym Chris Gibson z Brytyjskiego Korpusu Obserwacyjnego zauważył na niebie dziwny, trójkątny obiekt tankujący w powietrzu i eskortowany przez kilka F-111. Co mogło powodować te dziwne zjawiska ? Coraz częściej mówi się iż rząd USA ukrywa nowy ponad dżwiękowy samolot o kryptonimie Aurora. Tak jak było niegdyś w przypadku F-117A i B-2 US Air Force zaprzeczają istnieniu takiego samolotu. Zaprezentowane samoloty to najdziwniejsze obiekty w historii lotnictwa. Skąd wzięły się techniki wykorzystane przy ich budowie ? Czyżby z domniemanych badań UFO przeprowadzanych przez Boba Lazara ? Istniały i istnieją przecież takie programy jak , Blue Book, czy Moon Dust, które miały na celu badania UFO i ich technologii. Jak dotąd wszystko to jednak pozostaje przykryte całunem tajemnicy.

Autor: nieznany